Höyükteki en son yerleşme Arkaik Dönem’de olmuştur. MÖ 7. yy’nin sonuna MÖ 6. yy’nin ilk yarısına tarihlenen bu dönem kalıntıların iki evreli olduğu tespit edilmiştir.

​

Höyüğün tepe düzlüğünün kuzeyinde yapılan kazılarda Arkaik Dönem’in I.1b evresine ait kuzeydoğu–güneybatı doğrultusunda olan iki mekan (M–1, M-7), bu mekanların arasında bir sokak ile mekanların kuzeydoğusunda yıkıntılar açığa çıkartılmıştır. Mekanlardan daha iyi korunmuş olan M-1 mekanının giriş kısmı güneyde yer almaktadır. M-7 mekanının ise şimdilik sadece doğu kısmı açığa çıkartılmıştır. Erken evrenin sonunda meydana gelen deprem sonucunda mekanların duvarlarının yapıların içine doğru eğim yaptığı, M-7 mekanının doğu duvarının ise büyük bir kısmının mekanın içine yıkıldığı tespit edilmiştir. Mekanların içinde yapılan kazılarda çok az miktarda buluntu; mekanlar arasında yer alan sokakta yapılan kazılarda ise çok miktarda seramik kap ve daha az sayıda diğer buluntu gruplarına ait örnekler ele geçmiştir. Söz konusu bu bulgular, deprem sonrasında yerleşim sakinlerinin yapıların içine girerek kullanabilecek eşyaları aldıklarını, kullanılmayacak durumda olan eşyaları ise yapıların arasında yer alan sokaklara attıklarını göstermektedir. İki mekan ve sokakta açığa çıkartılan seramik kap parçaları Arkaik Dönem yerleşimin erken evresini tarihlenmesi bakımından çok önemlidir. Kap parçaları içinde Black on Red Pottery ve Red Bichrome Pottery grubuna ait çömlekler, White Bichrome Pottery grubuna ait çanaklar, dinoslar ve çömlekler,  Monochrome Pottery grubundan çanaklar ve çömlekler ile Lidya kökenli Streaked Ware ve Marbling Ware gruplarına ait kapalı ve açık kaplara ait parçalar bulunmaktadır. Küçük buluntular arasında ise pişmiş topraktan figürinler, ağırşaklar ve ağırlıklar; bazalt cinsi taşlardan vurgaçlar ve öğütme taşları yer almaktadır.

​

I.1b evresini sonlandıran deprem sonrası evreyi oluşturan I.1a evresinde ise yerleşimde yeni düzenlemelere gidilmiştir. Bu evrede deprem sırasında sokağa yıkılan duvarlara ait taşlar ile deprem sonrasında sokağa atılan eşyalardan kaynaklı olarak sokağın seviyesi yükselmiştir. Bununla bağlantılı olarak M-1 mekanının girişi de yeni sokak seviyesine kadar örülmüş, mekanın iç taşla doldurularak seviyesi yükseltilmiş ve mekan kullanılmaya devam edilmiştir. Daha büyük boyutta hasar göre M-7 mekanın da ise geç evrede bir onarıma gidilmemiş, yapının olduğu alan açık alan olarak düzenlenmiştir. Bu evreye ait az miktardaki seramik I.1b’nin devamı niteliğindedir. Küçük buluntular çakmaktaşından orak dilgileri, pişmiş topraktan ağırlıklar, bronzdan testere, fibula ve pirinçten yüzükten oluşmaktadır.
​